7phcy:V6.12.7 EV.prescription.id

Uit informatiestandaarden
Versie door Maarten Ligtvoet (overleg | bijdragen) op 25 aug 2020 om 14:43 (Tekst vervangen - "{{DISPLAYTITLE:.*}}" door "")
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken


Dit materiaal is onderdeel van HL7v3-domein Pharmacy V6.12.7_HL7v3-domeinspecificatie_Pharmacy.
  • Compatible wijzigingen/nadere bewoordingen, tikfouten kunnen direct in de Wiki gewijzigd worden
  • Open issues die discussie vergen s.v.p. in de commentaarsectie opnemen.

EV.prescription.id

In het HL7 bericht is de eis dat iedere identifier van het datatype II (Instance Identifier) globaal uniek is. Dat wordt gerealiseerd doordat de partij die de II uitgeeft, een unieke OID gebruikt (in II root), en daar de eigen, lokale identifiers aan toevoegt (in II extension). De extension moet dus uniek zijn binnen de gebruikte OID.

Bij een elektronisch voorschrift ligt het voor de hand voorschriftnummers te gebruiken zoals die op een papieren recept ook staan. Deze zijn uniek voor de zorgverlener die het voorschrift opstelt. De applicatie die het elektronisch voorschrift opstelt, dient te borgen dat het voorschriftnummer, dat in extension gebruikt wordt, zowel uniek is binnen de gebruikte root OID als binnen de door de zorgverlener uitgegeven voorschriften.

Element: id

Pad: signedDataPrescription.prescription

Subelement

Tonen

DT

#

C

LBA

Omschrijving

root

nee

1..1

M

Root OID van het voorschrijvend systeem voor voorschriftnummers.

Root OID van het voorschrijvend systeem voor voorschriftnummers.

EXTENSION

ja

1..1

M

Voorschriftnummer

Feitelijk voorschriftnummer

Moet overeenkomen met prescription.id in HL7 bericht: PORX_IN932000NL/ControlActProcess/subject/Prescription/id/@extension

Voorbeeld:

  <id>
    <root>2.16.840.1.113883.2.4.6.1.1028432.1.9</root>
    <extension>0000191201</extension>
  </id>

Bij het tonen van de ondertekende gegevens, wordt alleen het voorschriftnummer, dus de waarde in extension getoond. Dit nummer dient dus uniek te zijn voor de voorschrijver.